4. Bondgenootschappen

Titel in originele taal: Alliances
ISBN-nummer: 978-9055-81823-5
Eerste druk: 2013
Uitgeverij: Uitgeverij Le Lombard
Tekenaar: Giulio De Vita
Scenarist: Yves Sente

Nu Kriss van Valnor de troon van het Noord-Oosten heeft overgenomen is het tijd om haar belangrijkste edelen toe te spreken. Haar eerste bekommernis is de dreiging van Keizer Magnus uit het zuiden het hoofd te bieden. Daarvoor heeft ze vanzelfsprekend een leger nodig en dat kost geld. De Heren kunnen het maar matig smaken dat de kersverse Koningin al onmiddellijk uit is op hun goud maar ze krijgt steun van Konoag, heerser over de stamhoofden van de Herf. Hij wil haar blijkbaar het voordeel van de twijfel gunnen. Het is immers waar dat hun regio wordt bedreigt, niet alleen vanuit het Zuiden maar eveneens vanuit het Noorden waar de Koning-Genezer hen wil onderwerpen.

De Koning-genezer wil immers koning van alle Vikingen worden maar niet als het van Kriss van Valnor moet afhangen. Zij roept haar raadgevers bij haar en Triesse, die waakt over de wetten van de Althing weet haar te vertellen dat de Koning der koningen moet beschikken over drie dingen. Hij of zij moet van Adelijke afkomst zijn, moed reeds moed getoond hebben op het slachtveld, moet rechtvaardig zijn en moet als teken van volwassenheid baardgroei hebben of in het geval van een vrouw reeds een kind gebaard hebben.

In de marge ondervraagt Kriss ook Koopman Joerov die de scepter naar het hof bracht. Hij zou de scepter gekregen hebben van niemand minder dan Thorgal. Hij kocht met deze scepter alle slaven van Joerov vrij en de koopman wist tevens te vertellen dat Thorgal had dienst genomen op de zwaardboten om de ontvoerders van zijn zoon Aniël te achtervolgen. Zo verneemt Kriss dat Aniël, die ook haar zoon is, ontvoerd werd maar in haar huidige situatie kan ze niets doen om te helpen. Zeker niet wanneer blijkt dat de oorlog in volle gang is. De legers van de Hertog van Auxaterra, een volger van Magnus, liggen immers rond de Raheborgvallei en Sologhonn, de Koning-genezer is uitgerukt om ze uit het gebied de verdrijven. Na een felle strijd komen de mannen van Sologhonn als overwinnaar van het slagveld en moet de Hertog zich met de staart tussen de benen terugtrekken.

Bij zijn terugkeer wacht Sologhonn een verrassing. Kriss van Valnor is immers het kamp binnengedrongen en heeft haar intrek genomen in zijn tent. Ze is achter het geheim van de immer gemaskerde Koning gekomen. Taljar Sologhonn is immers een anagram van Jolan Thorgalson. Jolan, het halfbroer van haar zoon Aniël. Omdat Jolan te jong is om Koning der Koningen te worden probeert hij zijn aanhangers gemaskerd te overtuigen. Hij stelt zijn trouwe metgezellen, zijn gouverneurs Draye, Ingvild en Xia, aan haar voor en doet dan zijn verhaal.
Na een gevecht was Thorgal dodelijk gewond geraakt en enkel de halfgod Manthor zou over de nodige krachten beschikken om zijn vader te genezen. In ruil moest Jolan enkele jaren bij de halfgod verblijven. Hij ontmoette er nog vier andere leeftijdsgenoten die net zoals hij speciale krachten hadden. Ze moesten allerlei opdrachten vervullen en Jolan moest de appel van de eeuwige jeugd zoeken om aan de moeder van Manthor te geven. Zij zou immers uit Asgard verbannen zijn omdat ze een kind had met een gewone sterveling, de rode magiër Kahaniël van Valnor zou geheten hebben. Jolan slaagde in zijn missie en als beloning kregen de twee jongelingen twee gaves van Manthor. De eerste was kennis en het tweede was de beheersing van hun krachten. De kracht van Jolan was dat hij meester was over materie. Manthor vroeg hem ook om het op te nemen tegen Keizer Magnus die een gevaar vormde voor Asgard en dus ook zijn moeder. Met zijn gave kon Jolan heel veel edelen overtuigen om zich achter hem te scharen maar zijn jeugdige leeftijd verbiedt hem om de troon te bestijgen.
Het was Kriss ook opgevallen dat er één zogenaamde gouverneur ontbrak. De vijfde, Arlac was de zoon van de Hertog van Auxaterra en eerste Vazal van Keizer Magnus. Arlac kon de wapens niet opnemen, noch tegen zijn vader, noch tegen zijn vrienden. Dit dik tegen de zin van zijn stiefmoeder Gwenda, tevens een dochter van Magnus.

Nu Kriss het hele verhaal heeft gehoord heeft ze een uitweg gevonden. Haar raadgevers wisten haar immers te vertellen dat de Koning aller Vikingen immers aan één voorwaarde mag verzaken wanneer deze voorwaarde door zijn of haar echtgenote wordt voldaan. Gezien Kriss voldoet aan de voorwaarde van volwassenheid moet ze met Jolan huwen zodat er deze niets meer in de weg staat om dit koningschap te claimen. Naast Koningin van het Noord-Oosten wordt ze zo ook in één klap Koningin der Vikingen. Zonder haar opzet aan iemand te vertellen trekt ze terug naar haar kasteel om haar edelen te overtuigen dat ze een oplossing heeft gevonden voor het probleem van Keizer Magnus. Ze krijgt de steun van alle edelen en vertrekt met haar leger naar Jolan om de strijd aan te gaan met Magnus. Ze weet echter niet dat ze door één van haar edelen werd verraden.