2. Het oog van Odin

Titel in originele taal: L'oeil d'Odin
ISBN-nummer: 978-9055-81846-4
Eerste druk: februari 2014
Uitgeverij: Uitgeverij Le Lombard
Tekenaar: Roman Surzhenko
Scenarist: Yann

Vastberaden om de zussen Minkelsöhn van de vloek van de godin Frigg te bevrijden gaat Thorgal in het hoge noorden op zoek naar de drie Nornen. Enkel zij kunnen hem helpen in het verbreken van de vloek. De tocht is echter niet zonder gevaar en wanneer Frigg te weten komt wat Thorgal van plan is stuurt ze Gunn, één van haar Walkuren naar de jonge man in de hoop hem te kunnen ompraten. Het sterrenkind heeft echter geen oren naar de Walkuren en besluit koppig door te zetten. Gunn bewondert de knaap zijn moed en wil hem tegen de wil van Frigg een beetje te helpen. Aarzelend heeft ze het over een oog maar vliegt dan weg uit angst voor haar meesteres. Tijdens het wegvliegen verliest ze een pluim en wanneer Thorgal de pluim opraapt zakt de grond onder zijn voeten weg.

Thorgal valt in een berenhol en door de grote honger valt hij in slaap. Wanneer hij wakker wordt is hij omringd door drie vrouwen die zich voorstellen als Verdandi, Urd en Skuld. De drie Nornen. Hij heeft ze gevonden en vraagt ze om het oog. De zussen vertellen hem hoe Odin afdaalde naar de bron van Mimir om het water der kennis te drinken maar Mimir vroeg hem om één van zijn ogen. Frigg kon haar man sindsdien niet meer aankijken zonder gevoel van afschuw en wanneer Thorgal het oog van Odin zou terugbrengen zou Frigg uit dankbaarheid zeker de drie zussen Minkelsön van hun vloek verlossen.

Skuld brengt Thorgal naar de rivier die leidt naar de bron van Mimir en zonder aarzelen gaat de dappere jongeling op weg. Als hij aankomt aan de bron ziet hij het oog maar alvorens hij het kan meenemen vraag Mimir om een offer. Hij moet de armband die hij van Aaricia heeft gekregen afgeven. Thorgal wil akkoord gaan maar dan daagt ook Skuld op en roept hem toe dat de armband heel belangrijk zal worden in het leven van Aaricia en dat hij hem niet mag afgeven. Mimir is woedend en stuurt de Nixen om hem af. Hij valt in het water maar wordt gered door Urd en ze toont hem de uitgang waar Gunn op hem wacht. De Walkure brengt hem terug naar het dorp alvorens het oog terug naar Frigg te brengen en als Thorgal het dorp betreedt wacht hem een onaangename verrassing. De dorpsbewoners hebben immers de walvissen gevangen en opgegeten. Het lijkt dat Frigg haar woord niet heeft gehouden en is woedend op Björn die raad van Hierulf-de-denker in de wind heeft geslaan. Maar Thorgal beseft al snel dat Frigg wel woord gehouden had en de zussen bevrijdt had uit het lichaam van de walvissen en dat de walvissen gewone dieren waren. Hij vindt een Amber-kleurige steen met daarin drie bewegende poppetjes. Alleen het zijn geen poppen, het zijn de zussen Minkelsöhn. Met een veer van de Walkure kan hij zowel de steen als de vloek verbreken en uit dankbaarheid schenken de zussen hem de maansteen. Een steen die hem op zee steeds de weg naar zijn doel kan aanduiden. Zijn zoektocht heeft echter ook een slachtoffer gemaakt want wanneer de zussen verdwijnen hoort hij een kreet. Het is Gunn die haar ongehoorzaamheid tegenover Frigg met haar leven moet bekomen. Met haar laatste adem vraagt ze Thorgal om haar te kussen en dan in zee te werpen. Als niet veel later Gandalf-de-Gek terugkeert van zijn veroveringen lijkt alles weer bij het oude te blijven, maar dat is zonder Anina, de godin van de jalouzie gerekend.