61. De vreemde soldaat Franklin

Tijdens een patrouille stoten Blutch en Chesterfield op een zwarte die achterna gezeten wordt door enkele rebellen. Ze kunnen de vijand verjagen en nemen de man mee naar hun kamp. De man blijkt Franklin Thompson te heten en werkt als een spion voor generaal MacLellan. Zowel onze beide soldaten als de staf geloven niet veel van zijn verhaal maar hebben geen keuze dan het antwoord van MacLellan af te wachten. Als Butch en Chesterfield zich gaan informeren bij de dokter blijkt er geen zwarte op consultatie geweest te zijn. Enkel een gewonde blanke die zich niet liet verzorgen maar enkel medische spullen vroeg zodat hij zichzelf zou kunnen verzorgen.

Blutch kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en gaat op onderzoek uit. In een tent vind hij de soldaat terug maar deze keer is hij blank. De man had als vermomming zilvernitraat op zijn huid gesmeerd waardoor hij als een zwarte door het leven kon gaan. Veel makkelijker om te infiltreren bij de rebellen aldus hemzelf. Als de generaal zijn identiteit bevestigd wordt Franklin onder toezicht van Blutch en Chesterfield geplaatst. Zij moeten ervoor zorgen dat de belangrijke man niets overkomt. Ze hebben nauwelijks hun opdracht gekregen of ze komen onder vuur te liggen. Terwijl ze ten aanval trekken tegen de vijand, wordt Franklin - een gewezen brancardier - toegewezen aan de dokter. In de aanval wordt Kapitein Stark gevaarlijk gewond en Blutch en Franklin brengen de gewonde man terug naar het kamp. Franklin stelt de dokter voor om de gewonde kapitein zelf te verzorgen en deze staat dan ook voor een raadsel wanneer enkele ogenblikken later Stark al weer terug op het paard zit.
Butch wil graag dat de dokter Franklin onderzoekt als hij weer eens onwel wordt maar als de korporaal met de dokter voor de tent staat is de brancardier verdwenen. De dokter geeft het bevel om de man te gaan zoeken zodat hij onderzocht kan worden. Wat is toch zijn geheim waardoor hij zich niet wil laten onderzoeken?

Ondertussen daagt in het kamp Dokter Stanley op. Hij brengt mevrouw Edmonds naar het kamp. Mevrouw Edmonds stond erop om generaal Alexander te spreken. Ze is zeer zwak, het resultaat van een malaria aanval. Ze spreekt niet en geeft enkel een brief aan de generaal. Een brief die afkomstig blijkt van Frank Thompson. Uit de brief zal blijken dat Thomson en Sarrah Emma Edmonds (zie dossiers) één en dezelfde persoon zijn. Ze kon niet verder met haar spionage en ook ook in het leger was er voor haar als vrouw geen toekomst. Ze ging dan maar werken als verpleegster in het hospitaal waar ze gewonde soldaten ging verzorgen.