64. Waar is Arabesk

Wanneer sergeant Chesterfield en korporaal Blutch terugkeren van een lange bevoorradingsmissie wacht hen een onaangename verrassing. Tijdens hun aanwezigheid heeft Generaal Grant alle paarden van het kamp opgeëist omdat zijn troepen een sterk tekort aan paarden hebben. Onder de dieren ook Arabesk, het trouwe paard van Blutch. Blutch is door het dolle heen. Hij wordt gek en zijn woede neemt zodanig grote proporties aan dat Generaal Alexander geen andere keuze heeft dan hem op te sluiten.

Chesterfield probeert te bemiddelen met de staf en zijn oversten blijken begrip te hebben voor het verdriet van de korporaal. Ze krijgen een speciale pas om naar kamp van Grant te rijden met de vraag of ze het paard terug krijgen. De generaal is erg begripvol omdat ook hij een paard heeft dat hem na aan het hart ligt. Helaas heeft hij slecht nieuws voor Blutch want het paard is niet meer in zijn kamp. Arabesk werd blijkbaar overgedragen aan Majoor Heschley. Als de korporaal hoort dat de officier een majoor is bij de cavalerie en enkele dagen geleden nog zwaar slag heeft geleverd breekt paniek uit bij Blutch. Hij springt in het zadel met de Sergeant in zijn kielzog en spoedt zich naar het kamp van Heschley.

In het kamp is de sfeer niet optimaal. De Majoor is in een verschrikkelijk humeur. Dat komt omdat hij enkele dagen geleden na het verkrijgen van nieuwe paarden op patrouille ging en een groep Zuidelijken trof. Hij gaf het bevel tot aanval maar bij het eerste schot ging zijn paard al tegen de grond. Hij trof met zijn hoofd een steen en verloor het bewustzijn. Toen hij wat later bijkwam was de strijd gestreden en stond zijn paard gewoon recht tussen zijn dode kameraden. Niemand geloofd het verhaal en hoewel niemand het hardop durft zeggen denken de soldaten dat hun Majoor gewoon deed alsof om zijn lafheid te verbergen. Blutch weet wel beter. De majoor reed op Arabesk. Hij gaat met Heschley, die in zak en as zit, spreken en zegt hem te geloven in wat er is gebeurd. Zo komt Blutch te weten dat Arabesk ook niet meer in dit kamp is. De Majoor heeft het paard immers weggegeven aan sergeant McCliff van de artillerie die het gebruikt om kanonnen te verplaatsen. Op naar het volgende kamp dus.

In het kamp horen ze dat McCliff in de ziekenboeg ligt. Hij kwam onder een kanon terecht. Het kanon kwam los toen een paard het over een modderige helling aan het trekken was en een soldaat het paard brutaal aanspoorde met zijn riem. Het paard reageerde woest waardoor de trekring loskwam en het kanon naar beneden denderde en in het spoor wat soldaten meetrok. Het paard zelf sloeg op hol en is meer dan waarschijnlijk aan de andere kant van de heuvel in de handen van de rebellen gevallen. Dat kan Blutch echter niet schelen. Hij zal en moet zijn paard terughebben en trekt rond de heuvel op zoek naar zijn vierbenige vriend.
Lang duurt het niet of ze worden opgemerkt waardoor de kogels en rond de oren vliegen en ze geen andere keuze hebben om terug te keren naar het kamp. De onzekerheid knaagt aan Blutch. Hij weet immers niet of zijn paard bij de rebellen zit of überhaupt nog leeft. Hij krijgt echter weer hoop wanneer hij enkele gevangen genomen rebellen hoort spreken over een bizar paard. Ze vertellen hoe ze op de prairie een paard vonden dat blijkbaar getraumatiseerd was. Toen ze het wilden meenemen naar hun kamp stormde het op hun af waardoor ze moesten vluchten voor hun leven. Het paard dreef hen zo in de handen van de Noorderlingen. Eén gevangene zag wat er verder met het paard gebeurde. Iets verderop liep het in de handen van Kakkerlak. Hij eiste het op en hoewel het dier geen ruiter wilde aanvaarden slaagde Kakkerlak er toch in om met het paard weg te rijden. Toen hij later terug kwam had hij het blijkbaar wonderwel getemd en leek het naar hem te luisteren.

Het was allemaal schijn want toen de soldaat het paard van dichtbij ging bekijken werd duidelijk dat het dier werd gedrogeerd. In de nabij gelegen heuvels zit immers een indiaan die allerlei middeltjes verkoopt zoals opium en andere troep en wellicht heeft Kakkerlak zo één van die middeltjes aan het paard gegeven. Blutch kookt wit aan van woede maar beseft dat Kakkerlak waarschijnlijk terug zal moeten gaan naar de Indiaan voor een volgende dosis en besluit om hem voor te zijn. Ze rijden naar de bergen en wachten op hun vijand. Lang moeten ze niet wachten voordat ze Arabesk zien. Eén fluitsignaal van Blutch is voldoende om zijn ruiter af te werpen. Kakkerlak wordt overmeesterd en Arabesk herkent onmiddellijk de geur van zijn ware meester. Nu is het nog enkel een kwestie van het vinden van een gepaste straf voor de rebel en daar komen de middeltjes van de indiaan zeker van pas.