366. De geplaagde Plantijn

Het is Lambiks verjaardag en Suske en Wiske en Sidonia zijn op de Antwerpse rommelmarkt op zoek naar een geschikt cadeau. Hun oog valt op een schijnbaar antieke stadskaart van Antwerpen maar wanneer ze het kopen worden ze lastig gevallen door een vreemde vrouw die de kaart van hun wenst te kopen tegen elke prijs. Sidonia meent echter het perfecte cadeau in handen te hebben en weigert, tot grote woede en frustratie van de vrouw die hen ongemerkt volgt tot bij hun thuis waar ze het geschenk aan Lambik overhandigen. Lambik is zeer tevreden met zijn kaart en niemand merkt dat ze afgeluisterd worden door de vreemde vrouw. Ze hoort zo dat onze vrienden een merkteken ontdekken op de kaart. Na vierhonderd jaar is de stad natuurlijk veranderd en dus bellen onze vrienden aan bij professor Barabas die de kaart dateert op 1565. Ze werd verkocht door de beroemde Antwerpse drukker Plantijn tijdens bezetting van Antwerpen door de Spanjaarden. Niemand heeft echter door dat ook de vreemde vrouw hun verhaal overhoord heeft en nu op de hoogte is van het bestaan van de teletijdmachine.

De professor stemt toe dat Lambik en onze twee helden naar het verleden worden geflitst om op zoek te gaan naar het geheim van de kaart. Ze komen terecht in een koude stad waar de spanningen tussen katholieken en protestanten voelbaar zijn. Don Carlos Cornichon werd een jaar geleden door de Spanjaarden aangesteld om protestanten te arresteren maar is daar totaal niet in geslaagd. De Spaanse Koning eist dan ook een harde aanpak van de bevolking en heeft Don Alfonso del Pumbacos Duque del Perro naar Antwerpen gestaan om zeker te zijn dat de protestanten hard zullen vervolgd worden.

Omdat het woelige tijden zijn besluiten onze tijdreizigers om snel op zoek te gaan naar de plaats van het kruisje en ontdekken dat er op de plaats waar de schat zou liggen een huis staat waar Don Carlos zijn intrek heeft genomen. Hun bezoek aan de 16de eeuw zal dus nog wat langer duren en professor Barabas volgt hun wedervaren op het grote scherm van de teletijdmachine. Hij wil onze vrienden terug flitsen maar hij wordt tegengehouden door de geheimzinnige vrouw. De vrouw heet Kate en is kluizen kraker van beroep. Ze kreeg lucht van de schat toen een bevriend inbreker haar over de stadskaart vertelde. Ze ging op zoek naar de kaart maar Sidonia was haar voor. Nu wil ze dat Lambik en de twee kinderen voor haar het vuile werk doen zodat ze de schat kan terug flitsen naar het heden wanneer ze gevonden wordt. Ze knevelt de professor en samen kijken ze hoe onze vrienden te werk gaan om hun slag te slaan.

Lambik probeert met allerhanden listen binnen te geraken in het huis van Don Cornichon maar vangt keer op keer bot. Terwijl hij nadenkt over een andere manier trekken Suske en Wiske naar de drukkerij van Plantijn. Ze confronteren de man met de kaart en vragen hem wat het kruisje zou kunnen betekenen. De drukker reageert paniekerig en wijst de kinderen vriendelijk maar kordaat de deur. Het is wel duidelijk dat Plantijn meer wist maar het niet wou zeggen. Als Plantijn wat later naar buiten komt besluiten ze hem te volgen. Ze luisteren een gesprek af tussen hemzelf en Hélène-Edith Orial, een huurlinge, die tegen betaling allerlei zaakjes opknapt. Plantijn vraagt haar om een kist te bezorgen die in het huis van Don Carlos zou liggen en wanneer hun gesprek is afgelopen gaan Suske en Wiske haar achterna. Ze volgen haar tot op de kaaien maar dan is ze plots verdwenen. De vrouw had door dat ze gevolgd werd en heeft het duo in de val gelokt. De kinderen worden in een ton opgesloten en vragen zich af waarom de professor hen niet terug flitst.

Lambik heeft ondertussen een nieuw plan. Hij heeft een dronken soldaat kunnen overtuigen om diens wapenuitrusting af te staan in ruil voor een kruik wijn. Vermomd als Spaans soldaat gaat hij naar Don Cornichon om hem te melden dat er protestanten werden opgepakt en dat hij naar de grote markt moet om ze te berechten. Dit geeft hem de mogelijkheid om ongestoord op zoek te gaan naar de schat. In de kelder van het huis vind hij eindelijk wat hij zoekt. Onder enkele losse tegels werd er nog niet zo lang gegraven en dus gaat hij ook aan het werk. Na enkele spadesteken komt er een kist te voorschijn. Hij heeft de schat gevonden. Vooraleer hij echter de kist kan openen staat hij oog in oog met de degenpunt van de huurlinge. Terwijl ze bekvechten over de kist heeft Don Cornichon natuurlijk door dat hij werd belogen. Hij stuurt enkele soldaten naar zijn huis om Lambik te arresteren. Suske en Wiske hebben zich ondertussen kunnen bevrijden uit de ton en horen hoe de Spaanse officier het bevel geeft. Ze begrijpen dat het om Lambik gaan en snellen naar het huis om hem te verwittigen. Hélène-Edith maakt haar snel uit de voeten maar voor Lambik is het te laat. Hij wordt betrapt met de kist. Hij probeert de Spanjaard te overtuigen dat het zijn kist is en wanneer ze de kist openen blijkt er geen goud in te zitten maar protestantse pamfletten die door Plantijn werden gedrukt. Eindelijk heeft Cornichon enkele ketters te pakken waarmee hij in Don Alfonso zijn gunst kan komen. Lambik wordt naar het Steen gevoerd terwijl hij de kinderen laat gaan.

Wiske snelt naar Plantijn om hem te verwittigen terwijl Suske Lambik volgt naar het Steen. Hij komt zo te weten dat de kist met de pamfletten overgebracht wordt naar het schip van Don Cornichon dat in de dichtgevroren haven voor anker ligt. Suske en Wiske moeten nu snel handelen want ook Plantijn werd gevangen genomen en ze worden morgen reeds terechtgesteld. Ze beseffen dat ze beide mannen enkel kunnen redden als het bewijsmateriaal verdwijnt en dus besluiten ze om de inhoud van de kist de vervangen. Ze vragen aan de medewerker van Plantijn om andere pamfletten te drukken. Terwijl ze wachten doet Plantijn zijn verhaal aan Lambik. Hij drukte pamfletten voor zowel protestanten als katholieken en toen de Spanjaarden Antwerpen binnenvielen lagen er nog gedrukte pamfletten in zijn magazijn. Dirkus, een van zijn medewerkers verborg de pamfletten ergens in één van de vele huizen die verlaten waren door gevluchtte protestanten en noteerde op de kaart de exacte locatie van de kist.

Alle hoop is dus op Suske en Wiske die dankzij het bevroren water makkelijk bij het schip kunnen komen. Er is niet veel bewaking aan boord en terwijl Wiske met haar schaatskunsten de schildwachten kan afleiden klimt Suske aan boord. Hij kan een bewaker ongezien uitschakelen en de pamfletten in de kist omruilen. Als hij van boord wil gaan wordt hij ontdekt maar toch kunnen ze ontsnappen zonder dat de soldaten weten wat ze aan boord uitgevoerd hebben. De volgende dag is het tijd om naar het stadhuis te gaan waar Plantijn en Lambik zullen berecht worden. Als het bewijs wordt opgevoerd blijkt de pamfletten niets anders dan recepten voor paella te zijn. Beide mannen worden natuurlijk vrijgesproken en Don Cornichon wordt terug naar Spanje gezonden. Plantijn krijgt zelfs een gouden beeldje als schadevergoeding voor het onrecht dat hem werd aangedaan. Dat beeldje wil Kate de kraker hebben en ze maakt de professor los zodat hij het goud kan terug flitsen. De professor heeft natuurlijk een plan. Hij laat Kate en haar kater opstellen voor de teletijdmachine, stelt de nodige coördinaten in en activeert de machine. Terwijl het beeldje tegen het hoofd van de dievegge vliegt wordt haar kater naar het verleden geflitst. Er werd dan wel geen schat gevonden maar Lambik beleefde toch een prachtig avontuur op zijn verjaardag.

Opgemerkt:

• De spanjaarden heten Don Cornichon hetgeen Frans is voor augurk en Don Alfonso del Pumbacos Duque del Perro. Een pompbak is vlaams voor gootsteen en duque del Perro wil zoveel betekenen als "van den hond", een Antwerpse uitdrukking om afschuw uit te drukken.
• De opmerkelijke namen van de herbergen in dit verhaal zijn: In den gouden sossis (de gouden worst), In den smullenden paap (een smulpaap), In de halfvolle bierput, de triestige plant, Van den hond (afschuwelijk), de platte talloor (het platte bord).
• Wanneer Don Cornichon terug naar Benidorm wordt gestuurd is hij zo blij dat de mensen daar wel eens op vakantie willen gaan.
• De huurlinge vlucht naar Amsterdam om zelf een gouden eeuw te starten. Inderdaad na de val van Antwerpen brak de gouden eeuw van Amsterdam aan omdat veel protestantse Antwerpenaren naar Nederland waren gevlucht.
• Dit verhaal wordt uitgegeven in de marge van de televisiereeks "Het verhaal van Vlaanderen" gepresenteerd door Tom Waes.
• Bij het verlaten van het schip zegt Suske "Saludo y el costo", een vrije Spaanse vertaling van "saluut en de kost".
• Zou Luc Morjaeu het tekenen van Suske en Wiske willen opgeven om samen met zijn dochters een zaak in cadeauartikelen te beginnen?