Ondertussen gaf Tony Herbert, de hoofdredacteur van N.V. De gids, een nieuwe start aan het familieweekblad Ons Volk. Hij vroeg Vandersteen een realistisch avonturenverhaal te tekenen. Vandersteen was vrij in de keuze van het onderwerp. Hij koos voor een ridderstrip. Dat werd Ridder Gloriant. Ridder Gloriant moest duidelijk een tegenhanger worden van Lancelot, maar het werd voor Vandersteen een moeilijke klus. Tot op dat moment waren humor en gags de sterkste punten van Vandersteen. Sterker dan z'n tekenwerk. Ridder Gloriant werd dan ook geen succes, ook al omdat Willy Vandersteen duidelijk moeite had met de realistische stijl. De verhalen van Ridder Gloriant eindigde in Ons Volkske op 14 maart 1946.

In november 1959 verscheen in De Standaard een nieuwe serie van de hand van Willy Vandersteen, een ridderstrip met als serietitel De Rode Ridder.
De start van deze serie was nauw verbonden met de jeugdschrijver Leopold Vermeiren. Die had de figuur van Johan, de Rode Ridder, ontworpen voor het jeugdblad De Kleine Zondagsvriend. Het waren korte verhaaltjes die door Paul Ausloos geïllustreerd werden. Diezelfde Ausloos stelde in 1954 voor om die korte verhaaltjes te bundelen in boekvorm. Leopold Vermeiren was het er mee eens en De Rode Ridderboeken begonnen regelmatig te verschijnen bij uitgeverij Sheed & Ward in Antwerpen.

Toen die uitgeverij in de problemen kwam, werd ze door de pas opgerichte uitgeverij De Zuid-Nederlandse overgenomen. In de overname zaten ook De Rode Ridderboeken. De toenmalige illustrator Karel Verschuere bracht Leopold Vermeiren in contact met Willy Vandersteen. Dat zou de start betekenen van de stripserie De Rode Ridder.
Vandersteen zette de eerste schetsen op papoer en schreef zelf ook de scenario's. Leopold Vermeiren wilde dat liever niet doen, omdat hij ook inspecteur in het lager onderwijs was. En strips en onderwijs waren toen nog geen beste maatjes. Aangezien Karel Verschuere het personage reeds had getekend voor de verhalen van Leopold Vermeiren, werd hij door Vandersteen bij het project betrokken. Het eerste verhaal, Het Gebroken Zwaard, was op 27 oktober 1959 klaar voor publicatie. Tegen Kerstmis 1959 verscheen het verhaal in album.

Na Karel Verschuere nam in 1963 Frank Sels het inktwerk over. Hij zou dat blijven doen tot in 1966. De serie was nog niet zo oud en toch hadden er al heel wat tekenaars aan meegewerkt. In 1966 kwam Karel Biddeloo naar Studio Vandersteen. En dat zou van grote betekenis zijn voor de serie, want onder diens impuls zo de Rode Ridder uitgroeien tot één van de topreeksen van de Standaard Uitgeverij. Bij het overlijden van Biddeloo in 2004, wordt het tekenwerk voor het eerst uit handen van een Belg gegeven. De Duitser Claus Scholz zal de tekeningen voor zijn rekening nemen terwijl Martin Lodewijk, jawel, een Nederlander, de scenario's zal schrijven.